2. Akidlerde İtibar Maksad ve Mânâyadır; Elfaz ve Mebâniye Değildir.

Yapılan bir akidde ,kasdedilen mânâ başka, lâfız da baş¬ka olursa, itibar mânâyadır. Meselâ:

a) Beş gram altını 4,5 gram altınla değiştirme muamelesi «beyi' aiım-satım» ismi altında cereyan etse bile bu, mânâ yö¬nünden «ribâ-fâiz» muamelesine girdiğinden caiz değildir.

b) Vefâen beyi'de «rehin» hükmü câri olur. Çünkü, bir malı kararlaştırılan şartlara göre semen ve mebi' (malın değeri olan para ve satışı yapılan mal) tekrar iade edilmek üzere sa¬tışını yapmaya, her ne kadar lâfız yönünden «bey'i bi'1-vefâ» de¬niliyorsa da, mânâ yönünden «rehin» muamelesine girdiği için, bunda rehin hükmü câridir. Bir nev'i ipotek olup borcu te'mi-nata bağlamaktır.