Şirk Sebebîle Olan Hürmeti Muvakkate :


329 - : Şirk de nikâha manidir. Şöyle ki : müsiümanlarm şüri-keler ile, yani : ehli kitabdan sayilmıyan sair gayri müslimeler ile ni­kahlan caiz değildir. Bu husustaki hürmet, şirkin devamı müddetince devam eder, şirkin zevalile zail olur. Binaenaleyh bir müslim, mecusiy-ye ile, veseniyye ile akdi izdivacda bulunamaz.

Güneşe, yıldızlara ve istihsan ettikleri suretlere tapanlar, ve muat-tile, aenadika, batıniyye, ibahiyye, nusayriyye, teyameniyye denilen tai­feler ve mutekitleri ikfar olunan bir kısım mezahibe sâlik olanlar, umu-men abedei evsan hükmündedirler.

330 - : Bir müslim, bir sabiyyeyi nikâh ettikte nazar olunur : Eğer bu kadın, bazı semavî ecrama tazimatta bulunmakla beraber bir peygamberi musaddik ve bir semavî kitaba mu'tekid ise nikâhı caiz olur. Fakat ecramı semaviyyeye veya saireye hakikaten ibadet maksa-dile tazimatta bulunmakta ihc müdrike olacağından nikâhı caiz olmaz.

331 - : Mürteddc olan kadınların nikâhları da hiçbir kimse için caiz değildir. îrtidat mebhasine müracaat!...

332 - : Müslüman erkekierin aleî'itlâk kitabiyyeler ile nikâhları caizdir.

Bir semavî dine, yani : semavî kitaplardan me'huz bir dine itikat eden gayri müslimler, umumen ehli kitab sayılırlar.

Binaenaleyh bir müslim, zimmî olan bir kitabiyyeyi tezevvüc ede-

bileceği gibi harbî olan kitabiyyeyi de tezevvüc edebilir. Şu kadar var ki, bir zaruret bulunmadıkça bir müslimin kitabiyyeler ile evlenmemesi, evlâdır. Hattâ bir müslimin, kitabiyyei Harbiyye ile evlenmesi, mekruh bile bulunmaktadır.

333 - : Bir müâlim, kitabiyye bulunan zevcesi üzerine müslimeyi ve müslüman, bulunan zevcesi ürerine de kitabiyyeyi nikâh edebilir..

334 - : Bir müslimin nikâhindaki kitabiyye, Nasranî iken Yahu­di olsa ve bilâkis Yahudi iken tenassur eylese aralarındaki nikâha te­sir etmez. Fakat temeccüs etse beyinlerinde hürmet sabit, nikâh mün­fesih olur. Bu takdirde tekarrüb vükubulmamış ise mefar ve müt'a na­mına bir şey istiyemez.

Ebeveyninden biri kitabî, diğeri mecusî olan çocuk, kitabî hük­mündedir, Hindiyye, Fethül'kadir, Dürri Muhtar.

« (Yukarıdaki meseleler, Hanefiyyeye göredir. Müslimler ile müş-rikeler arasında nikâhın ademi cevazı, sair mezahibi islâmiyyece de sa­bittir. Müslimler ile kitabiyyat arasındaki nikâha gelince : bu nikâh, îmam Mâlike göre mekruhtur, Mâlikilerden îbni Kasıma göre mekruh değildir.

Fakat Eimmei Selâseye göre bir müslim, cariye olan bir kitabiyye ile evlenmez, velev ki, o müslim, köle olsun.

Hanbelî kitablarından «Elmug'nî» de deniliyor ki : bir müslimin bir kitabiyye ile izdivacı, imamiyyeye göre haramdır, sair eimmeye göre haram değilse de evlâ olan^ kitabiyyeler ile evlenmemektir. Sabiîler hak­kında ise ihtilâf vardır, t mam Şafiîye ve îmam Ahmedden bir rivayete göre bunlar, nesaradan bir taifedir.

Tevrat ile İncil ehli olan iki taifeden başka Hazreti İbrahim ile Şîtin sahiflerine, Zebura mütemessik olduklarını iddia eden gayri mlislimler, ehli kitabdan sayılmazlar. Binaenaleyh bunların münakeheleri, zebiha-ları halâl değildir. îmam Şafiînin kavli de böyledir. Çünkü"bu kitablar, mevaiz ve emsalden müteşekkil olup ahkâmı muhtevi bulunmamıştır. Bunlar için ahkâmı müştemil olan kitapların hükmü sabit olamaz. Fa­kat Hanbelî fukahasından Kadının dermeyen ettiği bir veçhe göre bun­lar da ehli kitab sayılırlar, bunların da cizyeleri alınabilir. Bu halde bunların da kadınların nikâh, zebihalarını ekii, halâldır.) [41]