Adalet


Sözlükte istikamet ve doğruluk anlamına gelir.

Deyim olarak da, dinen mahzurlu olan işlerden kaçınmak suretiyle hak yol üzere devam etmek şeklinde tarif edilir. Yine açıktan açığa ve tabiî olarak kişilik ve vakarı bozan hareketlerden kaçınmada çok dikkatli olmayı gerektiren bir sıfat olarak da yorumlanmıştır. Küçük hatalar ve dil sürç­mesi birinci defa kişilik ve vakarı görünüşte pek zedelemez. Çünkü böyle durumlarda hata, unutma ve iyiye yorma ihti­mali mevcuttur. Bunun aksine olan ve tekrarlanan davra­nışlar, gerçekte kişilik ve vakan bozar. Herkesin örf ve âde­ti üzere giyimi, alış verişi ve emtia taşınması gibi konular­da alışageldiği gelenek ve görenekleri muteberdir. İnsan bunların dışında mecbur olmadığı halde uygun olmayan iş­ler yaparsa hata işlemiş demektir. Aksi ise böyle değildir.

Bazı fıkıhçılar bu iki kavramı birleştirerek "adalet" de­yimini şu şekilde tarif etmişlerdir. "Adalet, insanı vakar ve takva sahibi olmaya sevkeden bir melekedir