Aczu'l-Vasî


(vasiyet edilenin zayıflığı)

Sözlükte zayıflık demektir. Râgıb'a göre bunun aslı bir ko­nudaki gecikme ve işin gerisinde hasıl olan şeydir. Yani işin geciktirilmişidir. Yapılan tariflerde bir işin yapılması esna­sında vâki olan kusurlar için kullanılmış olup zıttı "kudret­tir.

Deyim olarak aczü'l-vasî, kendisine vasiyet edilen kişi­nin vasiyet edilen işleri yapmaya ve güzel bir şekilde kullanmaya muktedir olmaması demektir. Fıkıhçılar bu deyi­mi vasinin şartları konusunda kullanmışlar ve konuyu şu şekilde yorumlamışlardır: Aaczü'1-vasî, hastalık, yaşlılık ve benzeri sebeplerle ortaya çıkan ve vasiyetin sıhhatine ma­ni olan bir durumdur. Çünkü bu durumda olan bir kimse-' ye vasiyet etmede bir fayda yoktur. Yine böyle bir durum vasiyet yapıldıktan sonra ortaya çıksa vasiyet akdinin bitiş sebebi olur. Zira kendisine vasiyet edilen kimsenin, emanet edilen işlemleri yerine getirebilme kudretinin bulunması şartının başlangıçta kabul ve itibar edildiği üzerine bun­dan sonra da devam edeceği kabul edilir ve böyle gittiği sü­rece vasiyet muteber olur